Ks. Jarosław M. LIPNIAK
DOI: 10.48224/COM-218-2022-161
Streszczenie
Papież Franciszek w swoim nauczaniu o synodalności korzysta
z doświadczeń innych Kościołów, szczególnie ortodoksyjnych. Prowadząc
otwarty i szczery dialog korzysta z ich wielowiekowego doświadczenia
z synodami. Biskup Rzymu kieruje się wytycznymi II Soboru Watykańskiego i dorobkiem swoich poprzedników i stara się wcielić w życie Kościoła
ekumeniczną „wymianę darów”. Dlatego jest otwarty i z chęcią wsłuchuje
się w doświadczenia i dary innych denominacji chrześcijańskich. Namiestnikowi Chrystusa chodzi o to, by wsłuchać się w głos Boga, uchwycić Jego obecność, przechwycić Jego przejście i Jego tchnienie życia.
Słowa kluczowe: Synodalność, Franciszek, ekumenizm, wymiana darów
Rozpoczęty w 2013 roku pontyfikat Franciszka nieustannie
zaskakuje. Papież Franciszek zaprosił cały Kościół na synod za- tytułowany Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja. Rozpoczął się on 9-10 października 2021 r. w Rzymie, a 17 października w każdym Kościele partykularnym. W związku z tym wydarzeniem pojawiły się dwa bardzo istotne dokumenty: Pierwszy to dokument Międzynarodowej Komisji Teologicznej Synodalność w życiu i misji Kościoła, a drugi to Konstytucja
apostolska Episcopalis communio. W obu dokumentach można
zapoznać się z bardzo wnikliwą teologiczną analizą oraz rysem
historycznym, które pokazują, że synodalność nie jest wymysłem
czasów posoborowych. Synody istniały od samego początku Kościoła. Odbywały się one przede wszystkim na poziomie Kościołów lokalnych, a w pierwszym tysiącleciu chrześcijaństwa funkcjonowały jako istotne narzędzia rozeznawania wspólnotowego i apostolskiego, które podejmowały ważne zagadnienia doktrynalne.
(reszta artykułu w wydaniu papierowym)