Nr 100
„Używane przez nas słowo „pielgrzym” z którego utworzono rzeczownik „pielgrzymka”, ma swe źródło w łacińskim terminie „peregrinus”, który w średniowieczu przyjął formę „pelegrinus”.
Pochodząc etymologicznie od wyrażeń: „per ager” („przez pole”) i „per eger” („spoza granicy”), termin ten wskazuje na kogoś, kto jest obcokrajowcem. W tym sensie użytwano go aż do XI w.: „pelegrinus” był kimś, kto „nie miał prawa do obywatelstwa”. W epoce wypraw krzyżowych i wielkich katedr znaczenie to uległo głębokiej przemianie: „pelegrinus” stał się chrześcijaninem, który idzie w poszukiwaniu rzeczy świętych.
W swej istocie ten późniejszy sens terminu wyraża bardzo starożytną rzeczywistość, która nie tylko sięga samych początków chrześcijaństwa, lecz także wykracza poza granice Abrahamowych religii monoteistycznych. W różnych religiach i kulturach starożytnych pielgrzymka oznacza czas w religijnym życiu społecznym i indywidualnym” – pisze Julien Ries w artykule „Panorama pielgrzymek. Aspekty religijne i kulturowe”
SPIS TREŚCI
- „Sequela Christi” a pielgrzymka wewnętrzna w czasach nowożytnych [Dorino Tuniz]
- „Wejść na drogę krzyża…” [Anna Vicini]
- Abraham i Boży lud pielgrzymi [Gianfranco Ravasi]
- Geografia chrześcijańskiego pielgrzymowania [Georges Chantraine SJ]
- Jerozolima – w czasie i wieczności [Jacques Perrier]
- Odnowa pielgrzymowania w dobie kontrreformacji: wkład jezuitów [Marie-Christine Gomez-Geraud]
- Panorama pielgrzymek [Julien Ries]
- Pielgrzym Jezus i Jego pierwsi naśladowcy [Hugolin Langkammer OFM]
- Piesza Pielgrzymka Warszawska [Alfred Dyr SAC]
- Początki pielgrzymek do Rzymu „ad limina Apostolorum” [Basema Hamarneh]
- Topografia duchowa i żarliwość wiernych: dwie luki w refleksji dotyczącej pielgrzymek [Olivier Chaline]
- W drodze… „do kraju, który ci ukażę” (Rdz 12, 1) [Stefaan van Calster]
- Wielka pielgrzymka muzułmanów i jej życiowe znaczenie [Jacques Jomier]