Kard. Péter ERDŐ
DOI: 10.48224/COM-218-2022-77
Streszczenie
Péter Erdő w swoim artykule ukazuje niektóre dyscyplinarne i doktrynalne precedensy idei synodalności. Autor podkreśla, że synodalność w sensie właściwości charakteryzującej różne instytucjonalne formy współpracy
księży i innych wiernych oraz w sprawowaniu posługi biskupiej, znajdujemy w różnych dokumentach z pierwszych wieków chrześcijaństwa. Duch
Boży został wylany na wszystkich wiernych i w ten sposób wypełniło się
proroctwo Joela, który obiecał Ducha wszystkim. Według relacji z Dziejów
Apostolskich św. Piotr potwierdził to już w swoim przemówieniu w dniu
Pięćdziesiątnicy. Niektórzy świadkowie wizji teologicznej, jak również dokumenty np. Didascalia, wyrażają przekonanie, że Duch, wcześniej związany ze Świątynią Jerozolimską, zstąpił na Kościół, a nawet na pogan. Fakt
ten stanowi teologiczną podstawę udziału całej wspólnoty w wykonywaniu
różnych funkcji w Kościele
(reszta artykułu w wydaniu papierowym)