KS. JAROSŁAW M. LIPNIAK
Pontifical Faculty of Theology in Wroclaw, Poland
DOI: 10.48224/COM-206-2019-33
Abstract
Ecumenism helps dialogue participants to look for values in other communities, values that are not always exposed in their denominations. Discovering the wealth of other religions and traditions, participants of the dialogue can see in others transcendental beauty that they often cannot see because of excessive rationalism and moralizing. Thanks to this, they can see the ecological aspect which is often invisible. It is worth appreciating the fact that faith is allied with the world of art, thanks to which our experience is released and refreshed to see the beauty of the natural environment.
The Church was not established for itself. Its purpose is to proclaim the Word of God and to administer the sacraments that are to sanctify, restore and organize the world. The Church is from the beginning „ecological” because in its Greek roots „ecology” means „house ordering”. In this respect, the Church does not come as an intruder, but as a member of the whole human family.
Ecumenism and ecology teach Christians humility that is so much needed by today’s world. Christian humility deepens with realization of our dependence on the world and its inhabitants. Humility shows that the fate of our planet and the whole biosphere has become dependent on human decision, and our life depends on the Creator who gave us our planet and made us look after it.
Keywords: ecumenism, ecology, church, dialogue, incarnation, the Holy Trinity, Eucharist
Streszczenie
Ekumenizm pomaga uczestnikom dialogu, poszukiwać w innych wspólnotach wartości, które nie zawsze są wyeksponowane w ich denominacjach. Odkrywając bogactwa innych wyznań i tradycji, uczestnicy dialogu mogą dostrzec u innych transcendentalne piękno, którego często nie mogą dostrzec przez nadmierny racjonalizm i moralizację. Dzięki temu można zauważyć niewidoczny często aspekt ekologiczny. Warto zatem docenić fakt, że wiara sprzymierza się ze światem sztuki, dzięki czemu nasze doświadczenie zostaje uwolnione i odświeżone, aby dostrzec nawet piękno naturalnego środowiska.
Kościół nie został ustanowiony sam dla siebie. Jego celem jest głoszenie Słowa Bożego i sprawowanie sakramentów, które mają uświęcić, odnowić i uporządkować świat. Kościół jest więc od początku „ekologiczny”, bo w swoich greckich korzeniach „ekologia” oznacza „uporządkowanie domu”. Pod tym względem Kościół nie przychodzi jako jakiś intruz, lecz jako członek całej ludzkiej rodziny.
Ekumenizm i
ekologia uczą chrześcijan pokory, która jest tak bardzo potrzebna współczesnemu
światu. Chrześcijańska pokora pogłębia się wraz z uświadomieniem sobie naszej
zależności od świata i tego, co w nim żyje. Pokora pokazuje, że los naszej
planety i całej biosfery stał się zależny od ludzkiej decyzji, a nasze życie
uzależnione jest od Stwórcy, który dał nam nasza planetę i kazał się nią
opiekować.
(dalsza część artykułu w wydaniu papierowym)